دیکشنری آنلاین

ای طبیبا بسر بستر بیمار بیا بهر دلداری دلسوخته زار بیا

تو که دل را به نگاهی بربودی زکفم بپرستاری بیمار دل افکار بیا . . .

به امید ظهورش . . .

.

.

.

غیر از تو مرا دلبر و دلدار نباشد /  دل نیست هر آندل که ترا یار نباشد

شادم که غم هجر توگردیده نصیبم /  بهتر ز غم هجر تو غمخوار نباشد . . .

.

تو بین منتظران هم عزیز من ، چه غریبی / عجیب تر ، که چه آسان نبودنت شده عادت

چه بیخیال نشستیم ، نه کوششی نه وفایی / فقط نشسته و گفتیم ؛ خدا کند که بیایی . . .

.

.

.

دلم هر جمعه در تاب و تب است / عاشقانه بی قرار دلبر است

گفتم جمعه شود پایان غمم / جمعه رفت و باز چشمم به راه است . . .

.

.

.

کدام جمعه دعا مستجاب خواهد شد / سوار صاعقه پا در رکاب خواهد شد

کدام جمعه ز عطر بهشتی گل یاس / بهار غرق شمیم گلاب خواهد شد . . .

.

.

اسیر مانده ایم در بهانه های پاپتی / و میله های آهنین و عشق های ساعتی

حوالی نگاهمان دوباره صف کشیده است / صدای تیک  تاک غم , شماره های صنعتی !

.

.

.

در حسرت تو دربدری شد نصیب خضر / ورنه به سیر کوه و بیابان چه می‌کند

دست نیاز به‌سوی تو دارد وگرنه نوح / با زورق شکسته به طوفان چه می‌کند ؟

.

شنیدم که تو یک روز جمعه بر میگردی / کدام جمعه ؟ نمیشد اشاره میکردی . . . ؟

.

.

.

گفتم که روی خوبت از ما چرا نهان است ؟ / گفتا تو خود حجابی ور نه رخم عیان است

گفتم که از که پرسم جانا نشان رویت ؟ / گفتا نشان چه پرسی آن کوی بی نشان است . . .

.

.

.

مـژده‌ی آمـدنت قیمـت جـان می‌ارزد / تاری از موی تو آقـا به جهـان می‌ارزد . . .

.

.

ارباب زمین، امیر مریخ، بیا / تا نخل ستم برکنی از بیخ بیا

از قول همه منتظران می گویم / ای پیرترین جوان تاریخ بیا . . .

.

.

.

مهدیا منتظرانت همه در تاب و تبند / همه ی اهل جهان، جمله گرفتار شبند

چو بیایی غم و ظلمت برود از عالم / شاد گردد دل آنان که گرفتار غمند . . .

.

.

.

گرچه من سرباز هیچ و ساده ام / سرخوشم مهدی بود فرمانده ام

گرچه مهدی بود غایب ولی / سرخوشم بر نایبش سید علی . . .

.

.

.

دل از ما برد و روی از ما نهان کرد /  خدایا با که این بازی توان کرد

تا کسی رخ ننماید نبرد دل ز کسی  / دلبر ما دل ما برد به ما رخ ننمود . . .

.

.

.

اذان جمکران شوری به پا کرد /  دلم را از غم عالم جدا کرد

صبا را گشته بودم محرم راز /  مرا با رمز غیبت اشنا کرد

بخوان در دل تمنای فرج را /  بگو شاید نگاهی هم به ما کرد . . .

اللهم عجل لولیک الفرج

.

.

.

آرزو هایم زیر انبوهی از خاکستر ، هنوز نفس می کشد

هنوز شعله ورند ، نسیم مهربانی تو کدام جمعه می وزد . . . ؟

.

.

.

سر می نهم به پای تو یا صاحب الزمان / جان می کنم فدای تو یا صاحب الزمان

تقدیم میکنم سرو جان را ز فرط شوق / گر بشنوم صدای تو یا صاحب الزمان . . .

.

.

.

یا صاحب الزمان!تو ببین بی قراری ام / چشمان منتظر به در واشک وزاری ام

عمریست من نشسته وجام میم تهیست / ساقی بیا وتازه نما می گساری ام . . .

.

.

کاش از دلبر نشانی داشتیم / بر سر کویش مکانی داشتیم

از برای مهدی صاحب الزمان / کاش در دل جمکرانی داشتیم

تعجیل در فرج آقا صلوات

.

.

.

از فراقت به جوانی همگی پیر شدیم / بی تو از وادی دنیا همگی سیر شدیم

بی خود از حادثه ی عشق تو دیوانه و مست / عاشق کوی تو گشتیم و زمین گیر شدیم . . .

.

.

.

ای قلم در حرفهایت اثری نیست / برای من از آشنا خبر نیست

ای خدا ، این جمعه هم آمد و رفت / از یوسف فاطمه خبری نیست . . .

.

.

.

یقین بدان که اثر می‌کند دعای فرج / و از عنایت آن صاحب‌الزمان برسد

شروع دفتر باور به نام او زیباست / اگر که ختم غزل هم به پای آن برسد . . .

.

.

.

ای جان جهان بسته به یک نیم نگاهت / دل گشته چو گل سبز به خاک سر راهت

هم بام فلک پایگه قدر و جلالت / هم چشم ملک خاک قدم های سپاهت

.

.

دستم به دامانت در این آغاز فصل سرد / آخر سکوت تو غزل را می کشد برگرد

آوار غم بر شانه های شهر را بنگر / شعری بخوان آرامشی پیدا کند این درد . . .

.

.

.

غروب جمعه رسیده است و باز تنهایی  / غروب این همه غربت چرا نمی آیی؟!

زمین به دور سرم چرخ می زند پس کی  / تمام می شود این روزهای یلدایی . . . ؟

.

.

یک جمعه از شروع سحر با نبود تو /  یک ریز تا نماز عشاء گریه می کنم . . .

السلام علیک یا صاحب الزمان

.

.

.

دوباره جمعه گذشت و قنوت گریان ماند / دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند

دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما / پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند . . .

السلام علیک یا اباصالح

.

.

.

بگذار بگویمت دلم غم دارد / یک عالمه اشک و آه و ماتم دارد

عجّل بظهور، عصر آدینه ها / ای یوسف فاطمه تو را کم دارد . . .

(یا مهدی)

.

.

.

فروغ روی یزدان داری ای دوست / صفای باغ رضوان داری ای دوست

تویی یوسف، که در هر کوی و برزن /   هزاران پیرکنعان داری ای دوست . . .

.

.

جز او به هیچ واقعه ای دل نبسته ایم / موعود جمعه، جمعه موعود می رسد . . .

.

.

.

جمعه یعنی یک غروب وعده دار /  وعده ترمیم قلب یاس زار

جمعه یعنی مادر چشم انتظار / درهوای دیدن روی نگار

جمعه یعنی یه سماء دلواپسی / می شود مولا به داد ما رسی . . . ؟

.

.

.

کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم / گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم

مینویسم روی هر گل نام زیبای تو را / تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم . . .

اللهم عجل لولیک الفرج

.

.

.

مـــی ایـــــــــد از دور ,مــردی ســــواره / بـــرمــرکب عشـــق, چــــون ماهپــــاره

والشمــس رویـش, واللــیــــل مـــویـش / گلـــها هــمه مســــت, از رنگ و بویـش . . .

تعجیل در فرج آقا صلوات

.

.

یا صاحب الزمان

داستان یوسف را گفتن وشنیدن به بهانه ی توست

شرمنده ایم

می دانیم گناهان ما همان چاه غیبت توست . . .

یا اباصالح المهدی

.

.

.

ای پیک راستان خبر یار ما بگو / احوال گل به بلبل دستان سرا بگو

ما محرمان خلوت انسیم غم مخور / با یار آشنا سخن آشنا بگو . . .

اللهم عجل لولیک الفرج

.

.

.

دیریست که ما منتظر روی تو هستیم / ما بند نجابت به تن اسم تو بستیم

دیریست که دلداده ما خانه نشین است / جای قدمش بوسه به صد چاک زمین است . . .

یا مهدی ادرکنی

.

.

این جمعه ها که ختم به مختار میشود

بدجور دل ، طالب دیدار می شود

ای منتقم بیا که به عالم نشان دهیم

شیعه عزیز است و جز او خوار می شود . . .

.

.

.

وقتی میگیم خدا کند که بیایی

شاید او می فرماید خدا کند که بخواهید . . .

.

.

.

روی تو را ز چشمه نور آفریده اند / لعل تو از شراب طهور آفریده اند

خورشید هم به روشنی طلعت تو نیست / آیینه تو را ز بلور آفریده اند

پنهان مکن جمال خود از عاشقان خویش / خورشید را برای ظهور آفریده اند . . .

.

.

.

ای آخرین توسل سبز دعای ما

آیا نمیرسد به حضورت دعای ما؟

شنبه،دوباره شنبه، دوباره سه نقطه چین…

بی تو چه زود میگذرد هفته های ما

.

.

.

منتظرم منتظرم مسافرم زود برسه

یه صبح جمعه تو دعا مهدی موعود برسه

.

.

.

ما مست علوفه ایم، مردن بهتر / بی برگ و شکوفه ایم، مردن بهتر

از غیبت طولانی تان شد معلوم / ما مردم کوفه ایم، مردن بهتر . . .

.

.

.

لحظه لحظه بوى ظهور مى آید / عطر ناب گل حضور مى آید

سبز مردى از قبیله عشق / ساده و سبز و صبور مى آید . . .

.

.

.

تو امام عصری و عصر جمعه های من این همه دلگیر!

گنهم چیست که در مرداب خویش افتاده ام گیر . . .

.

.

.

به یاد او همه غم ها ز سینه دور شود

دلم به رغم سیاهیش غرق نور شود

همیشه منتظرش بودم ای خدا مپسند

که بعد مردن ما جمعه ی ظهور شود . . .

.

.

.

من برای آمدنت  ای تک سوار گل دل را پر پر

قران به سر  گرفته فریاد کنان  باز نوحه سر می کنم

اشک چشمم اگر کم است برایت دلم را آب میکنم . . .

.

.

سلامی بر رخ شاه دو عالم / رخ پنهان شده از دیدگانم

سلامی از ته این اشکهایم  / نثار قدوم تو ای انتظارم . . .

.

.

.

کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم

گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم

مینویسم روی هر گل نام زیبای تو را

تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم

یا مهدی

.

.

همه گویند به امید ظهورش صلوات

کاش این جمعه بگویند به تبریک حضورش صلوات

اللّهم عجّل لولیک الفرج

.

.

.

به پای مهدی، همه سربازیم / ز ارکان ابر قدرت قرار اندازیم

ما خمارانیم، عبد جانانیم / تا ابد انصارالمهدی می مانیم

اللّهم عجّل لولیک الفرج

.

.

خوشا به حال آنان که درکلاس انتظارحتی یک جمعه هم غیبت ندارند . . .

یا ابا صالح المهدی

.

.

.

کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم

گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم

مینویسم روی هر گل نام زیبای تو را

تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم

یا مهدی

.

.

.

رافع عسر و حرج می رسد انشاء الله / یعنی آن ختم حجج می رسد انشاء الله

مژده بر منتظران مهدی (عج) زهرا (س) بدهید / عنقریب عصر فرج می رسد انشاء الله

.

.

.

گفتند که تک سوارمان در راه است

از اول صبح چشممان بر راه است

از یازدهم دوازده قرن گذشت

تا ساعت تو چقدر دیگر راه است . . . ؟

.

.

.

راحت همگی به راحتی تن دادیم

یک مشت شعار نامعین دادیم

هر هفته غروب جمعه ها ما تنها

آموزش منتظر نشستن دادیم . . .

.

.

.

گل گلزار هستی دلبر ماست /  همان دلبر که او تاج سر ماست

دریغا چشم ما او را نبیند /  اگر چه دائما اندر بر ماست . . .

.

.

.

تو هم یک گوشه چشمی به ما کن / نگاهی هم به این بیچاره ها کن

بلای هجر ما را مبتلا کرد /  عنایت کن زما دفع بلا کن . . .

.

.

.

ما عاشق بی قرار یاریم همه /  بر درد فراق او دچاریم همه

از پای بجان او نخواهیم نشست / تا سر بقدومش بسپاریم همه

.

.