|
برچسب:, :: :: نويسنده : ایمان شهریاری
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی / پیشش اگر از ما شکایت کرده باشی حتی اگر بی آنکه مشتاقان بدانند / یک شب نمازی را امامت کرده باشی یا در لباس ناشناسی در شب قدر / از خود حدیثی را روایت کرده باشی پس مرمکهای نگاه ما عقیم ا ند / تو حاضری بی آنکه غیبت کرده باشی . . . . . . خداوندا رسان از ما سلامش / به گوش ما رسان یارب کلامش بسوز سینه ى مجروح زهرا / نما تعجیل در امر قیامش . . . (عید شما مبارک) . . . جلوه گل عندلیبان را غزلخوان می کند / نام مهدی صد هزاران درد درمان میکند مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار / من گلی دارم که عالم را گلستان میکند . . . عید منتظران مبارک . . . تو را گر طول غیبت کرده محزون / شدم از انتظارت من جگر خون بود صبر تو از صبر الهی / چه سازم من به این قلب بر از خون . . . . . . چه شود بیاید آن روز که به تو رسیده باشم / به هوای دیدن تو ز هوا رهیده باشم همه عمر من به یاد تو گذشته نازنینا / نکند که من بمیرم و تو را ندیده باشم . . . (به امید ظهورش ، میلاد آقا مبارک) . . . اگر مهدی زهرا باز گردد / جهان آیینه اعجاز گردد سرم را پیش پایش می گذارم / که با خاک رهش دمساز گردد . . .
ادامه در لینک زیر
. . . مرا به غیر تو نبود پناه مهدی جان / که من گدایم و هستی تو شاه مهدی جان در انتظار تو شام ها گذشت عمر عزیز / نگشت حاصل من غیـر آه مهـدی جان . . . . . . بگو چگونه تو تدبیر می کنی اقا؟ / چرا در امدنت دیر می کنی اقا؟ دل تمامی عشاق دوره گردت را / چقدر ساده غزلگیر می کنی اقا؟ . . . . . . یک پرسش ساده کلید قفل دل شد / آیا تو مولای خودت را دوست داری؟ آیا به یاد یوسف تنهای زهرا / در غیبتش خونین دل و چشم انتظاری . . . ؟ . . . بر چهره پر ز نور مهدی صلوات / بر جان و دل صبور مهدی صلوات تا امر فرج شود مهیا بفرست / بهر فرج و ظهور مهدی صلوات . . . . . . دیریست که ما منتظر روی تو هستیم / ما بند نجابت به تن اسم تو بستیم دیریست که دلداده ما خانه نشین است / جای قدمش بوسه به صد چاک زمین است . . . . . . اى گل که ولاى تو در جان من است / داغ غم دورى تو مهمان من است یک لحظه بیابه جان زهرا سوگند / جاى قدمت به روى چشمان من است . . . . . . کاش مهدى به جهان چهره هویدا مى کرد / گره از مشکل پیچیده ى ما وا مى کرد کاش مى آمد و با آمدنش از ره لطف / قبر مخفى شده ى فاطمه پیدا مى کرد . . . . . . اى وارث ذوالفقار مولا برگرد! / اى نور دو چشم آل طاها، برگرد ما شعله به شعله سوختیم از غم یاس / اى منتقم حضرت زهرا، برگرد . . . . . . اى وارث ذوالفقار مولا برگرد! / اى نور دو چشم آل طاها، برگرد ما شعله به شعله سوختیم از غم یاس / اى منتقم حضرت زهرا، برگرد . . . . . .
گفتم که روی خوبت،از من چرا نهان است؟ / گفتا تو خود حجابی ، ورنه رخم عیان است گفتم که از که پرسم ، جانا نشان کویت ؟ / گفتا نشان چه پرسی،آن کوی بی نشان است گفتم مرا غم تو ، خوشتر ز شادمانی / گفتا که در ره ما ، غم نیز شادمان است گفتم که سوخت جانم، از آتش نهانم / گفتا آن که سوخت او را، کی ناله یا فغان است گفتم فراغ تا کی؟گفتا که تا تو هستی / گفتم نفس همین است ، گفتاسخن همان است گفتم که حاجتی هست ، گفتا بخواه از ما / گفتم غمم بیفزا، گفتا که رایگان است گفتم ازم بپذیر،این نیم جان که دارم / گفتا نگاه دارش،غمخانه ی تو جان است
نظرات شما عزیزان: 
 |
||
تبادل
لینک هوشمند
